«Ջավախք» հիմնադրամը շարունակում է գումար հավաքագրել Լեռնային Ղարաբաղին մարդասիրական օգնության համար: Մարդիկ Սուրբ Խաչ եկեղեցու բակ են բերում գումարը և այն տալիս հիմնադրամի երիտասարդներին՝ ով որքան կարող է: 10-ամյա բարերարը շատերին անտարբեր չթողեց, քանի որ տվեց իր երազած կվադրոցիկլի համար խնայած գումարը:
Պատերազմը դաժան իրողություն է, որը արժեզրկում է մարդկանց կյանքում շատ կարևոր բաներ: Երեխաների ընկալումը տարբերվում է մեծահասակների ընկալումից: Երեխաներն ու պատերազմը՝ ինչպե՞ս է պատերազմը ընկալում մեր մոլորակի ամենափոքր և ամենախոցելի բնակիչների մասը: Ինչպե՞ս է դա ազդում նրանց ներաշխարհի և վարքի վրա:
Այս տղան՝ Բիչախչյան Հակոբը, վերջերս հակաճգնաժամային ծրագրի շրջանակներում Վրաստանի կառավարությունից ստացել էր իրեն հասանելի ֆինանսական օգնությունը՝ 200 լարին: Նա նախատեսում էր մի կողմ դնել այդ գումարը և խնայել այն, որն անհրաժեշտ էր իրեն կվադրոցիկլ գնելու համար, որի մասին նա երազում է գրեթե ամեն օր:
Ինչպե՞ս պատահեց, որ մեծահոգի այս փոքրիկ մարդը կարողացավ հրաժարվել իր մանկության երազանքից և Արցախին աջակցելու համար գումարը նվիրաբերեց «Ջավախք» հիմնադրամին:
«Ես որոշեցի հանգանակել այս գումարը, քանի որ տեսնում եմ, թե ինչպես են հայերը պայքարում: Բոլորն էլ գիտեն, որ հիմա պատերազմ է: Նվիրաբերվել եմ հայերի հաղթանակի համար: Չէ որ բոլորը կարտոֆիլ, փող են հավաքում, ինչը նշանակում է, որ Ղարաբաղը օգնության կարիք ունի», – ասում է Հակոբը:
Զղջո՞ւմ է, որ չի խնայել այդ միջոցները կվադրոցիկլ գնելու համար: Հակոբն առանց երկմտելու պատասխանում է՝ «ոչ»:
«Մենք պատերազմում ենք մեր հողերը փրկելու համար: Դա վաղուց ապացուցված է», – ասում է նա:
