Ըստ Հանդուրժողականության և հավասարության ինստիտուտի (TDI)՝ Պետական անվտանգության ծառայության եզրակացության հիման՝ վկայակոչելով համապատասխան ռիսկերը, կացության թույլտվություն չտրամադրելը երկար տարիներ պետության կողմից օգտագործվում է որպես լծակի տեսակ՝ արհեստականորեն նվազեցնելու անցանկալի երկրներից միգրանտների հոսքը:
2020-2021 թվականների TDI-ի նոր հետազոտությունն ուսումնասիրել է Վրաստանում ապրող օտարերկրացիների իրավական կարգավիճակը և դրա վրա կորոնավիրուսային համավարակի ազդեցությունը:
Ըստ զեկույցի՝ կացության թույլտվության մերժումը, որը հաճախ արդարացնում է պետական կամ հասարակական անվտանգության շահերը, կապված է Վրաստանի Պետական անվտանգության ծառայության եզրակացության հիման վրա Վրաստանում օտարերկրացու բնակության աննպատակահարմարության հետ: Պետական անվտանգության ծառայությունը շարունակում է միջամտել կոնկրետ «անցանկալի» երկրներից երկիր մուտք գործող անձանց հոսքի արհեստական խոչընդոտմանը, ինչը, այսպես ասած, կամայական և չարդարացված բնույթ է կրում:
Ըստ ուսումնասիրության հեղինակների, հատկանշական է նաև, որ քաղաքացիական ծառայության զարգացման գործակալությունը, թեև իրավունք ունի իր հայեցողությամբ որոշումներ կայացնելու, պետական անվտանգության ծառայության բացասական կարծիքի դեպքում, ուղղակիորեն մերժում է դիմորդին:
«Ծառայությունների զարգացման գործակալությունից ստացված նամակում հաստատվում է, որ 2020 թվականի ընթացքում համապատասխան մարմիններից ստացված բացասական կարծիք/առաջարկությունից հետո կացության ոչ մի թույլտվություն չի տրվել: Ըստ այդմ, Գործակալությունը հրաժարվում է կացության թույլտվություն տրամադրել բոլոր այն դեպքերում, երբ եզրակացության մեջ նշվում է պետական անվտանգության հարցը: Արդյունքում, մենք առանց անհրաժեշտ հիմնավորման ընդունում ենք միայն ֆորմալ և մակերեսային որոշումներ: Այսպիսով, Պետական անվտանգության ծառայությունն որպես անկասկած գերիշխող պետական հիմնարկ ներկայացնելը շատ վտանգավոր մոտեցում է, քանի որ այն նպաստում է կամայականությունները որոշումների կայացման գործում և էլ ավելի է մեծացնում յուրաքանչյուր կոնկրետ դեպքում խտրականության հնարավոր փաստերի առկայությունը», – ասվում է TDI-ի փաստաթղթում:
