Այսօր՝ մայիսի 18-ի առավոտվանից, Ախալքալաքի արխիվային փաստաթղթերը տեղափոխվում են Ախալցիխե։ Փակվում է 90 տարվա պատմություն ունեցող արխիվը։
Ախալքալաքի արխիվը բացվել է 1936 թվականից, սակայն այնտեղ կա նաև 1924 թվականի փաստաթուղթ, այս տարիների ընթացքում ոչ մի փաստաթուղթ չի կորել, կամ փչացել։ Ախալքալաքի արխվը մարզային է եղել։ 2010 թվականին այն համալրվել էր նաև Նինոծմինդայի արխիվային փաստաթղթերով, որոնք միայն անցած տարի են տեղափոխվել Ախալցիխե։
«Այսօր արխվի աշխատողների համար սովորական օր չէ, քանի որ, ինչպես տեսնում եք, մեր արխիվը տեղափոխում են Ախալցիխե: Սա մեր ժողովրդի համար այդքան էլ լավ նորություն չէ, որովհետև շուրջ 100 տարվա փաստաթուղթ տեղափոխվում է Ախալցիխե: 50 000 գործ, որոնք վերաբերվում են մեր շրջանի 100 տարվա ընթացքում գոյություն ունեցող կազմակերպություններին, ձեռնարկություններին, գործադիր մարմիններին, որոնք 99%-ով կարող եմ ասել, որ հայրերեն և ռուսերեն լեզուներով են։ 240 կազմակերպության փաստաթուղթ կա։ Ցավալի է, բայց ինչ արած, կառավարության որոշումն է, լավ կլիներ, որ մնար, քանի որ սա մեր ժողովրդի ողջ պատմությունն է», – ասում է Ախալքալաքի մարզային արխիվի ներկայիս գլխավոր մասնագետ Գառնուշ Կարախանյանը։
Արխիվի տնօրենն ասում է՝ Ախալցիխեում համապատասխան պայմաններ կան, փաստաթղթերը ավելի լավ պահելու համար։
Ախալքալաքի արխիվում աշխատում էր 9 հոգի՝ տնօրեն, 5 մասնագետ, հավքարար և 2 պահակ։ Այսօրվա դրությամբ անգործ է մնում 8 աշխատող, միայն տնօրեն է տեղափոխվում Ախալքալաքի արդարադատության տուն, որպես արխիվի ներկայացուցիչ։
Արխիվի աշխատողներից մեկը իր կյանքի 50 տարին անցկացրել է այս շենքում: Նրա և մյուս աշխատակիցների համար այսօր շատ դժվար է տեսնել ժամ առ ժամ դատարկվող շենքը։
Վրաստանի ազգային արխիվի տնօրենը եկել և Ախալքալաքի արխիվի աշխատակիցներին առաջարկել է շարունակել աշխատել Ախալցիխեում: Սակայն նրանք չեն կարող ամեն օր Ախալքալաքից Ախալցիխե հասնել և հետ վերադառնալ, իսկ բնակարան վարձելու համար անհրաժեշտ միջոցներ չունեն:
Նշենք, որ փաստաթղթերի տեղափոխումն իրականացվում է շատ անփույթ կերպով: Արխիվային փաստաթղթերը տեղափոխողների ձեռքերից թափվում էին գետնին:
Գայանե Ակոջյան
