նորություններ • Սպորտ
Ֆուտբոլային մրցաշար նվիրված Պողոս Մելիքյանի հիշատակին
18 Նոյեմբերի, 2025 • Kristina Marabyan
Այսօր՝ նոյեմբերի 18-ին, Վարևան գյուղում տեղի ունեցավ ֆուտբոլային մրցաշարի եզրափակիչը, որը նվիրված էր ծնունդով այս գյուղից երիտասարդ մարզիկ Պողոս Մելիքյանի հիշատակին։
Վարևան գյուղի մուտքի մոտ, ֆուտբոլային դաշտի համար հարմար բավականաչափ մեծ տարածքում, Ախալքալաքի մունիցիպալիտետի տարբեր գյուղերի 34 ֆուտբոլային թիմեր հինգ օր շարունակ ֆուտբոլ էին խաղում՝ ի հիշատակ Ռուսաստանում՝ Վլադիմիրի մարզի Սուզդալ քաղաքում, ողբերգորեն մահացած երիտասարդ, հեռանկարային մարզիկ-քիքբռնցքամարտիկի։ Պողոս Մելիքյանը ընդամենը 25 տարեկան էր։ Սակայն այս ընթացքում նա հսկայական հաջողությունների է հասել այս մարզաձևում, որին նվիրել է իր կարճ, բայց շատ պայծառ կյանքի 14 տարիները։
Վարևանի և Ալաստանի բնակիչները, ինչպես նաև Պողոսի ընտանիքը՝ նրա քույրը, մայրը և հայրը, դիտում էին խաղերը դաշտում։
Մարզիկի կարիերան ավարտելուց հետո Պողոսը մնաց սպորտում՝ դառնալով մարզիչ և համառուսաստանյան քիքբոքսինգի մրցավար։ Նրա սաների թվում էին Կենտրոնական դաշնային շրջանի չեմպիոններ և մրցույթների հաղթողներ։
Մրցաշարն այս տարի առաջին անգամ է անցկացվում նրա հայրենի գյուղում. Ռուսաստանում նույնպես անցկացվել է նրա պատվին քիքբոքսինգի մրցաշար։
Պողոսի մայրը՝ տիկին Սրբուհին, հպարտությամբ է պատմում որդու մասին։ Նա ասում է, որ Պողոսը հպարտ էր, որ նա հայ էր, նաև, որ նրա հայրենիքը Ջավախքն էր: Ուստի, ընտանիքը որոշել է մրցաշար կազմակերպել նրա հիշատակին հայրենի գյուղում, որտեղ նա առաջին քայլերն է արել ու դպրոց գնացել։
«Նա պրոֆեսիոնալ սպորտով զբաղվել է 10 տարեկանից և վեց տարի աշխատել է որպես մարզիչ և մրցավար։ Այդ ժամանակ նա արդեն հիվանդանոցում էր։ Նրա մոտ 19 տարեկանում ախտորոշվել էր սուր լիմֆոբլաստային լեյկոզ (ՍԼԼ)։ Նա 25 տարեկան էր, երբ մահացավ։ Մենք Վարևանից հեռացանք, երբ նա յոթ տարեկան էր՝ 2006 թվականին։ Սպորտից զատ, որդիս նաև Հայ Առաքելական եկեղեցում սարկավագ էր, օգնում էր մեր հոգևոր հորը և շատ աստվածավախ մարդ էր։ Ամեն անգամ, երբ նա բարձրանում էր խորան, նույնիսկ հիվանդ ժամանակ, աղոթում էր իր մերձավորների համար։ Նա ասում էր, որ Աստված իրեն առողջություն կտա։ Բայց նա ընտրեց երկնային կյանքը։ Ես շատ հպարտ եմ, որ Պողոսի նման որդի եմ ունեցել։ Աստված նրան ինձ պարգևեց և թույլ տվեց, որ 25 տարի լինեմ նրա մայրը։ Եվ ես հպարտ եմ, որ նա ինձ մայր էր կոչում», — ասում է Սրբուհի Տեփոյանը։
Մրցաշարի եզրափակիչ էին անցել Բուզավեթ և Բուղաշեն գյուղերի թիմերը։ Բուզավեթը հաղթեց 2։1 հաշվով։ Կիսաեզրափակիչ և եզրափակիչ անցած երեք թիմերը ստացան գավաթներ և դրամական մրցանակներ։
Առաջին տեղ՝ Բուզավեթ՝ 500 լարի,
Երկրորդ տեղ՝ Բուղաշեն՝ 300 լարի,
Երրորդ տեղ՝ Ագանա՝ 200 լարի։
Վերջին հինգ օրերի ընթացքում Վարևանի բնակիչները մտածում էին ֆուտբոլի դաշտ կառուցելու և մարզասարքեր տեղադրելու անհրաժեշտության մասին, որպեսզի գյուղի երեխաները հնարավորություն ունենան սպորտով զբաղվելու, և նրանց ընտանիքները ստիպված չլինեն լքել հայրենիքը՝ հանուն իրենց երեխաների մարզական ապագայի և կարիերայի, ինչպես ժամանակին արեց Պողոս Մելիքյանի ընտանիքը։
Վերատպման կանոն
Կարդացեք նաև՝
