Ե՛վ Վրաստանում, և՛ ԱՄՆ-ում ընտրություններ են: Վրաստանում տեղի են ունենում երկրի օրենսդիր մարմնի ընտրությունները, իսկ ԱՄՆ-ում՝ Կոնգրեսի, ինչպես նաև նախագահական ընտրությունները։ Այն մասին, թե ինչ կարելի է սպասել ընտրություններից հետո՝ հաշվի առնելով Վրաստանի և ԱՄՆ-ի սառեցված հարաբերությունները, վրացական կառավարության բազմաթիվ բացասական հայտարարությունները և ԱՄՆ-ի սուր արձագանքն այսպես կոչված «ռուսական օրենքի» ընդունման առթիվ։ Jnews-ը արտաքին քաղաքականության հնարավոր փոփոխությունը քննարկել է Եվրոպայի համալսարանի դոցենտ Գիորգի Մճեդլիշվիլիի հետ։
Քաղաքագետների կարծիքով՝ ԱՄՆ-ում իշխանափոխության դեպքում Վրաստանի նկատմամբ ԱՄՆ-ի քաղաքականության փոփոխություն կարող է տեղի ունենալ, երկրի կառավարությունը դրա հույսով է՝ հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ ռազմավարական գործընկերների հարաբերությունները վերջին շրջանում փոխվել են բացասական ուղղությամբ։
«Այս թեթև սառնությունը (խմբ. Վրաստանի և ԱՄՆ-ի հարաբերություններում) առաջին հերթին մեզ համար լավ չէ, իհարկե, դա այնքան էլ լավ չէ ԱՄՆ-ի համար ևս, քանի որ Վրաստանը trusted friend (վստահելի ընկեր) էր, որին նրանք վստահում էին: Այս թեթև սառնությունն այնքան էլ լավ չէ մեզ համար, ցավոք սրտի, մեր հյուսիսային հարևան Ռուսաստանը զրոյական գումարով է տեսնում այս ամենը, բնականաբար, Ռուսաստանը կփորձի օգտվել այս վակուումից: Միգուցե անուղղակիորեն՝ Չինաստանի միջոցով, կարծում եմ, որ դա տեղի է ունենում հիմա։ Ես կարծում եմ, որ քաղաքական Վրաստանի ապագան արևմտյան երկրների հետ սերտ հարաբերությունների մեջ է: Եվ կրկին, որոշ եվրոպացի պատգամավորների կամ ԱՄՆ-ի ներկայացուցիչների հայտարարությունները կարող են լիովին արդարացի լինել, բայց մենք պետք է խոսենք նրանց հետ և երկխոսություն վարենք: Նեղացածի դիրքը զբաղեցնելը լիովին անհաս քաղաքականություն է»,- ասում է Գիորգի Մճեդլիշվիլին։
Նրա կարծիքով, սակայն, արտաքին քաղաքականության մեջ, ի հեճուկս սպասելիքների, պետք չէ ակնկալել կտրուկ փոփոխություններ՝ հաշվի առնելով Վրաստանի իշխող կուսակցության «վարքագիծը»։
«Ինչ վերաբերում է արտաքին քաղաքականությանը, ապա այն բնութագրվում է շարունակականությամբ, զգալի չափով շարունակականությամբ, որը կարող է փոխել հիմնական ուղղությունը, այն կարող է փոքր-ինչ կարգավորել մի քանի աստիճան այս կամ այն կողմ: Ուստի հիմա հայտարարություններ են հնչում, այն էլ՝ շատ հստակ, իշխող կուսակցությունից (խմբ. Վրաստանի), որ նրանք աջակցում են Թրամփին և չեն աջակցում դեմոկրատներին, ես կարծում եմ, որ սա շատ անհաս քաղաքականություն է։ Վրաստանի նման փոքր պետության ղեկավարները, որոնք չպետք է հստակ խաղադրույք կատարեն այս հարցում»:
Բայց եթե նույնիսկ ԱՄՆ-ում իշխանափոխություն լինի, փորձագետի կարծիքով, Վրաստանի նկատմամբ վերաբերմունքի կտրուկ փոփոխություն դժվար պետք է սպասել։
«Եթե ներքաղաքական հարցերում, ինչպիսիք են աբորտը, փոքրամասնությունները, տնտեսությունը, հարկերը, շատ մեծ տարբերություն կա, ուժեղ վիճաբանություններ դեմոկրատների և հանրապետականների միջև, բայց ժողովրդավարությանը կամ ժողովրդավար դառնալ ցանկացող երկրի կամ ժողովրդավարական զարգացման ուղուց շեղվող երկրին աջակցելու տեսանկյունից, այստեղ քաղաքականությունը մոտավորապես նույնն է։ Ուստի որոշ պետական պաշտոնյաներ իզուր են իրենց հույսով մխիթարում, որ եթե Թրամփը գա, քննադատությունը կդադարի։ Ոչ, այն չի դադարի։
«Օտարերկրյա ազդեցության թափանցիկության մասին» օրենքը հարաբերությունների ակնհայտ վատթարացման պատճառ դարձավ, սակայն մինչ այդ էլ «ԱՄՆ-ը հարցեր ուներ Վրաստանի նկատմամբ»։
«Իհարկե, այս օրենքը կրակի վրա յուղ լցրեց, բայց մինչ այդ էլ, ԱՄՆ-ը հարցեր ուներ Վրաստանի կողմից աջակցության մակարդակի վերաբերյալ, ինչ-որ տեղ 2015-ից մինչև 2020 թվականը, ժողովրդավարության մակարդակը կտրուկ բարձրացավ: Այնուհետև մենք նկատում ենք լճացում: Այն փաստը, որ Վրաստանի և Ռուսաստանի միջև տնտեսական կապերն աճում են, զուտ աշխարհաքաղաքական առումով վտանգավոր է, բնականաբար, ԱՄՆ-ը դա չի կարող չնկատել: Ես ընդհանրապես դեմ չեմ առևտրին, բայց առևտուր Ռուսաստանի ու Չինաստանի հե՞տ: Դրա մեջ վատ բան չկա, բայց հաշվի առնելով, թե ինչպես են ընկալում Վրաստանը Ռուսաստանի Դաշնությունում, բնականաբար, չափազանց մեծ կախվածությամբ է դա հղի: Ավելին, Վրաստանն արդեն բախվել է դրան, և մեր գինին ու գյուղմթերքը արգելափակվել են ու էմբարգո է դրվել»,- ասում է պրոֆեսոր Մճեդլիձեն։
