Գյուղատնտեսական ապահովագրությունը, որը բնական աղետների դեպքում հանդիսանում է խնդրի լուծում, Ախալքալաքի մունիցիպալիտետի Մուրջախեթ գյուղում լիարժեք չի գործում, քանի որ այս գյուղի ֆերմերները չեն վստահում ապահովագրական ընկերություններին:
Ախալքալաքի մունիցիպալիտետի Մուրջախեթ գյուղը գտնվում է քաղաքից ոչ շատ հեռու: Գյուղում բերրի սևահողի պատճառով նրանք հիմնականում զբաղվում են հողագործությամբ, ցանում են հացահատկեղեն և կարտոֆիլ: Գրեթե ամեն տարի ամռանը կարկուտը բերքին վնաս է պատճառում, սակայն գյուղում ապահովագրությունից չեն օգտվում և չեն էլ պատրաստվում օգտվել:
Պատճառն այն է, որ ֆերմերները չեն վստահում ապահովագրական ընկերություններին:
«Մի քանի տարի առաջ կարկուտը փչացրեց բերքի 90% -ը, ապահովագրական ընկերության աշխատակիցները շատ ուշ եկան և ասացին, որ ոչինչ չի փչացել: Նրանք պետք է գային անմիջապես կարկուտից հետո, որպեսզի տեսնեին վնասը: Ես չեմ ապահովագրելու իմ բերքը, դա չի արդարացվում և անիմաստ է», – ասում է Մուրջախեթ գյուղի բնակիչը:
Ռոբինզոն Ցինցկալաձեն ասում է, որ ապահովագրության մասին նույնիսկ չի էլ մտածում, քանի որ չի վստահում ապահովագրական ընկերություններին:
«Ես նույնիսկ չեմ մտածում ապահովագրության մասին, չեմ վստահում, 2018-ին նրանք եկան կարկուտից 15 օր անց, ասացին, որ «ամեն ինչ լավ է ձեզ մոտ» և հեռացան: Մեզ մոտ շատերը չեն ապահովագրում, քանի որ չեն վստահում ընկերություններին », – ասում է Ռոբինզոն Ցինցկալաձեն:
Ղազար Ջորուխյանն այս տարի մշակել է 2 հա հողատարածք, բայց չի ապահովագրել բերքը: Ըստ նրա, ապահովագրության համար այնքան փաստաթղթային վազվզոց է պահանջվում, իսկ արդյունք չկա:
«Մի քանի տարի առաջ ապահովագրել էի բերքը, կարկուտն այն 100% -ով ոչնչացրեց, իսկ վճարեցին 20% -ը, փաստաթղթերի համար այնքան վազվզոց է, որ 20% -ի համար անիմաստ է այդքան ժամանակ ծախսել», – ասում է Ղազար Ջորուխյանը:
Ենոք Բաբաջանյանն ասում է, որ գյուղում մարդիկ չեն վստահում ապահովագրական ընկերություններին, և կարծում է, որ ընկերություններն իրենք են մեղավոր: Ինքը՝ Ենոք Բաբաջանյանը Jnews- ին տված հարցազրույցում խոստովանեց, որ չի ապահովագրել բերքը, բայց զղջում է:
«Մարդկանց մոտ վստահություն չկա, թե չէ ապահովագրությունն ինքնին լավ է: Բնական աղետից հետո, երբ գալիս են ակտ գրելու, 100% վնասի դեպքում գրում են 30% կամ 50%, նրանք այդպիսով իբր օգուտ են բերում ընկերություններին, բայց դրանով էլ ավելի մեծ վնաս են հասցնում ընկերություններին », – ասում է Ենոք Բաբաջանյանը:
Բերքի ապահովագրությունից հրաժարվելն ոմանք բացատրում են այն փաստով, որ գյուղատնտեսական հողերը սեփականաշնորհված չեն, իսկ նման հողերը չեն ապահովագրում: Գյուղում կային ընտանիքներ էլ, որոնք հողերը չէին ապահովագրել գումար չունենալու պատճառով:
Ապահովագրման ընդհանուր գումարը 1 հա կարտոֆիլի դաշտի համար կազմում է 1275 լարի, որից 382,50 լարին մուծում է ֆերմերը, իսկ 892,50 լարին՝ պետությունը: Ըստ ապահովագրման նորմերի 100% վնասի դեպքում կարելի է ստանալ 15 000 լարի: Այդ գումարը հաշվարկված է 1 կգ կարտոֆիլը 0,60 թեթրի և 25 000 կգ /հա հաշվարկով:
Վրաստանում գյուղատնտեսական ապահովագրությունը գործում է 2014 թվականից: Ապահովագրական ընկերությունները շատ են: Այս տարի Վրաստանում գործում է գյուղատնտեսական ապահովագրության 7 ընկերություն՝ Ալդագի, JP հոլդինգ, Եվրոինս Վրաստան, Արդի, TBC ապահովագրում, Ալֆա, Ապահովագրական ընկերություն Նյու-Վիժն:
