Ախալքալաքի շրջանի Տուրցխ գյուղում 77 ամյա Պետրոս Ալբերտյանը միայնակ է ապրում։ Նա ցանկանում է իր բոլոր քննադատական հոդվածները տպագրել մեկ գրքում, սակայն հնարավորություն չունի:
Նա ծնվել է 1941 թվականին, 4 տարեկանում մահացել է մայրը։ Կյանքի ամենածանր հիշողությունները մանկության տարիներն են և խորթ մայրը։ Դպրոցական միջնակարգ կրթություն ստանալուց հետո փորձ է արել ուսումը շարունակել Երևանում՝ պատմության ինստիտուտում, սակայն կիսատ է թողել բարձրագույն կրթությունը։ «Ամուսնացած էի։ Ընտանիքս ծանր իրավիճակում էր հայտնվել, առողջական և ֆինանսական խնդիրներ կային՝ վերադարձա», – ասում է Պետրոս Ալբերտյանը։
Տուրցխ գյուղի ծերունի բնակիչը 5 զավակներ ունի։ Տղաներն արտասահմանում են, աղջիկներն էլ շրջանի մյուս գյուղերում են ամուսնացել, կինը մահացել է։ Այսօր նա միայնակ է ապրում։ Պատմում է, որ կյանքում շատ դժվարություններ է ունեցել, սակայն աշխատանքով կարողացել է հաղթահարել։
Պետրոս Ալբերտյանը ժամանակի մեծ մասը տրամադրում է քննադատական հոդվածներ գրելուն։ «Ես իմ սարին, յարին ու անտառին չեմ գովում, ինչպես պոետները, ես լուրջ քննադատությամբ եմ զբաղվում և համոզված եմ, որ բոլոր քաղաքական կոնֆլիկտները միայն հանդուրժողականությամբ, խաղաղությամբ և ներողամտությամբ պետք է լուծվեն»,- ասում է նա։
Սենյակում, որտեղ ընդունեց մեզ, շատ գրքեր ու թղթապանակներ կային։ Թղթապանակների մեջ նրա գրաքննություններն են։ Ասում է, որ ժողովուրդների մեջ թշնամանք պիտի չլինի, օրինակ բերելով հայ-թուրքական և հայ-ադրբեջանական հարաբերությունները, կրկին շեշտում է, որ միայն ներողամտությամբ, փոխզիջմամաբ և խաղաղությամբ կարելի է բարեկամական հարաբերություններ ստեղծել։ Նրա նպատակն է, իր բոլոր հոդվածները տպագրել մեկ գրքում, սակայն հնարավորություն չունի։
Շարունակելով խոսել հայ-թուրքական հարաբերությունների մասին, ասում է, որ ինքը եղել է Ստամբուլում և տեսել է, որ այնտեղի հայերը շատ լավ են ապրում։ Ստամբուլի համալսարաններից մեկը թուրքերեն լեզվով տպագրել է նրա գրաքննություններից։ Այդ փաստը նա համարում է կյանքի մեծագույն ձեռքբերումներից։
Պետրոս Ալբերտյանն ասում է, որ նյութեր ունի հավաքած նաև Վրաստանի արտագաղթի վերաբերյալ։
Թղթապանակներում դարսված նրա գրաքննությունները ոչ հայտնի են, ոչ էլ ուսումնասիրված։
Սոնա Տոնականյան
