Վերջին մի քանի տարիների ընթացքում սպիտակ արագիլների քանակը Նինոծմինդայի շրջանում ավելացել է, քանի որ եղանակը էլ ավելի բարենպաստ է նրանց համար՝ տաք ու խոնավ:
Նինոծմիդայի շրջանի տարածքը հարուստ է ջրային ռեսուրսներով, «Ջավախքի առողջ հասարակություն» կազմակերպության տնօրեն Աղասի Զալալյանի խոսքերով այստեղ են թռչում մոտավոր 270 տեսակի թռչուններ: Ինչ վերաբերում է սպիտակ արագիլներին, այս տարի առաջին արագիլը երևաց փետրվարի կեսերին: Արագիլները հիմնականում բնակվում են այնտեղ, որտեղ արդեն իսկ բույն են դրել ցեղակիցները:
Սպիտակ արագիլները նախընտրում են այն վայրերը, որտեղ կա մարգագետին, լիճ ու ճահիճ:
Երբեմն արագիլները բույն են հյուսում մարդկանց տների տանիքներին, բնակավայրերին մոտ տարածքներում և էլեկտրական սյուների վրա:
Արագիլների բույնի տրամագիծը 1 մետրից ավելին է, դրա համար հաճախ արագիլների զույգերի հետ տեղավորվում են նաև փոքր թռչուններ (ճնճղուկ):
Արագիլները ձվադրում են համաչափ՝ երկուսից մինչև հինգ ձու: Երկու ծնողներն էլ թուխս են նստում: Էգը գիշերն է պահում բույնը, իսկ արուն՝ ցերեկը: Ամենաթույլ ու հիվանդ ձագուկներին ծնողները դուրս են նետում բնից: Փոքրիկ արագիլները սնվում են ճիճուներով, որոնք ծնողները բերում են կտուցներով: Հիմնականում վերջիններս սնվում են միջատներով, սողուններով, գորտերով, անձրևային որդերով:
Հոկտեմբեր-նոյեմբեր ամիսներին արագիլները լքում են բները և չվում տաք երկրներ:
Բորիս Ղարսլյան
