Հմայակ Գրիգորյանի չրերի արտադրության ընտանեկան բիզնեսը, չնայած դժվարություններին ու խոչընդոտներին՝ զարգանում է, սակայն բիզնեսն իրացման շուկայում ընդլայման կարիք ունի։ Հմայակն ուզում է, որ եվրոպական շուկա դուրս գա և գտնում է՝ նմանատիպ փոքրիկ բիզնեսներին պետք է աջակցել, այնպես-ինչպես խոշոր շուկաներ մուտք գործելու համար անհրաժեշտ է ֆինանսական ներդրումներ, որը փոքր բիզնեսները չունեն, ինչպես նաև համապատասխան գիտելիքներ։
Նինոծմինդա քաղաքում Հմայակ Գրիգորյանի ընտանեկան բիզնեսը օրինակ է դարձել, թե ինչպես կարելի է բացի կարտոֆիլից, անասնաբուծությունից և արտասահմանում վաստակելուց, ընտանիք պահելու համար գումար վաստակել այլ ճանապարհներով ևս։ Ավելի քան յոթ տարի է նա և իր ընտանիքը մրգերից չիր են պատրաստում՝ ստեղծելով բնական արտադրանք, որը պահանջարկ ունի ոչ միայն Վրաստանում, այլև նրա սահմաններից դուրս։ Չնայած այս գործընթացը աշխատատար է, Գրիգորյանների ընտանիքը շարունակում է զարգացնել իր բիզնեսը՝ ձգտելով ընդլայնել իրացման շուկաները։
Չիր արտադրելը, ինչպես բացատրում է Հմայակը, պահանջում է ոչ միայն սեր սեփական գործի նկատմամբ, այլև մեծ համբերություն։ Ուշադրություն յուրաքանչյուր մանրուքի նկատմամբ, մրգերի ճիշտ ընտրություն, ջերմաստիճանի և խոնավության հսկողություն՝ այս ամենը կարևոր դեր է խաղում: Գործընթացում սխալները կարող են հանգեցնել որակի կորստի, ուստի յուրաքանչյուր փուլ մանրակրկիտ մշակված է:
Հմայակը նշում է, որ իրենք օգտագործում են չորացման տարբեր մեթոդներ՝ փորձարկելով տեխնոլոգիաները՝ յուրահատուկ համերի և նյութակազմվածքի հասնելու համար: Խուրմայից բացի չորացնում են նաև խնձոր, տանձ և այլ մրգեր, որոնք սիրված են գնորդների կողմից։ Նրանց տեսականին ներառում է ավելի քան հարյուր տեսակի չրեր։
Ներկայումս Հմայակ Գրիգորյանի արտադրանքը վաճառվում է Նինոծմինդայում, Ախալքալաքում, Թբիլիսիում և Բաթումիում։ Փոքր խմբաքանակներ են ուղարկվում նաև Եվրոպա, Ամերիկա և Ռուսաստան, բայց միայն ծանոթների շնորհիվ, քանի որ ընտանիքը հնարավորություն չունի արտահանումն ինքնուրույն կազմակերպելու։
«Մենք ցանկանում ենք ընդլայնել շուկան, բայց դա լուրջ ֆինանսական ներդրումներ է պահանջում։ Մեզ պակասում է նաև անհրաժեշտ փաստաթղթերի մասին տեղեկություն և տեխնիկական աջակցություն»,- ասում է Հմայակը։
Ընտանիքը դեռևս չի ստացել որևէ եվրոպական դրամաշնորհ, սակայն ակտիվորեն ուսումնասիրում է զարգացման հնարավոր ուղիները։ Նրանք աջակցություն են փնտրում թե՛ ֆինանսական, թե՛ խորհրդատվության առումով՝ հասկանալու համար, թե ինչ փաստաթղթեր են անհրաժեշտ միջազգային շուկա դուրս գալու համար։
Չնայած դժվարություններին, Գրիգորյանների ընտանիքը չի հանձնվում: Նրանք հավատում են իրենց արտադրանքի որակին և վստահ են, որ ֆինանսական աջակցությամբ կկարողանան զգալիորեն ընդլայնել արտադրությունը։ Սարքավորումների ձեռքբերումը և չորացման խցիկներով հագեցումը կօգնի նրանց ավելացնել ծավալներն ու արտադրության կայունությունը:
Բորիս Ղարսլյան
Անահիտ Զալալյան
