16 Հոկտեմբերի, 2024
Views: 688 |
Author:
Agunik Ayvazyan
«Աշխատավարձը օրական 80-100 լարի է, բայց աշխատուժն ինձ պատասխանում է՝ մենք սոցիալական օգնություն ունենք, և ինչո՞ւ ջանք թափել աշխատանքի վրա»,- «Բիզնես պրես»-ին հայտնել է Ախալքալաքում կարտոֆիլ աճեցնող ֆերմեր Իլիա Կավրելիշվիլին:
Նրա խոսքով՝ մեկ տարվա ընթացքում ինքը կարող է աշխատանքի ընդունել մինչեւ 50 մարդ, թեեւ դժվար թե կարողանա մինչեւ 20 աշխատող գտնել։
«Ես այս գործունեությամբ զբաղվում եմ արդեն 8 տարի և ունեմ մշտական աշխատակազմ։ Աշխատավարձը նախկինում քիչ չէր, այսօր ժամն առնվազն 10 լարի է, իսկ մեկ աշխատանքային օրվա աշխատավարձը 80-100 լարի է։ Սակայն իրավիճակն այնպիսին է, որ երբ կրկին դուրս եմ գալիս աշխատանքի, իրենցից պատասխան եմ ստանում, որ մենք սոցիալական աջակցություն ունենք, ինչո՞ւ ես պետք է աշխատեմ։
Մի քանի ընտանիքներ ունեն մոտ 1000-1200 լարի սոցիալական աջակցություն, ուստի որոշել են այլեւս չզբաղվել աշխատանքով։ Հիմնականում մենք ունենք այս խնդիրը։ Ամեն տարի կարող եմ 40-50 հոգու վարձել, բայց 15-20 հազիվ եմ գտնում, որ ամեն օր աշխատեն։
Ինձ անհրաժեշտ է 12 հոգի ամենօրյա աշխատանքի համար։ Հատկապես հիմա, երբ բերքը պետք է հավաքել, մթերել, պատրաստել վաճառքի համար»,- պատմել է ֆերմերը։
Նրա խոսքով, աշխատուժի պակասն այնքան սուր խնդիր է, որ այս սեզոնին ընդամենը մի քանի հարյուր տոննա կարտոֆիլ է հավաքված։
«Այս խնդրի մասին ես խոսել եմ մունիցիպալիտետի քաղաքապետարանի հետ, որպեսզի իմ արտադրությունն ինտեգրվի սոցիալապես անապահով խմբերի զբաղվածության ծրագրում, և մարդիկ ինձ մոտ աշխատեն, օրինակ՝ մաքրման ծառայությունների փոխարեն։ Աշխատավարձի փոխարեն, որը սովորաբար կազմում է 300 լարի, ես կարող էի վճարել 800 լարի որպես կայուն աշխատավարձ, բայց ինչ-ինչ պատճառներով դա անել չհաջողվեց։
Եթե ես միշտ ունենայի 20 աշխատող, կմեծացնեի և՛ արտադրությունը, և՛ բերքատվությունը:
Հիմա էլ շուտով կցրտի, և ձյունը մեզ նույնպես կարող է հասնել։ Դեռ 600 տոննա կարտոֆիլ ունեմ հավաքելու, աշխատուժի պակասի պատճառով ես չեմ կարողանում հավաքել»,- ասել է ֆերմերը։
Աղբյուրը՝ bpn.ge
